Slakken

Veel op de bodem levende slakkensoorten hebben een larvenstadium in het plankton. De eieren worden vaak wel in eikapsels gelegd, maar uit de eikapsels komt een klein larfje dat in het water leeft. Slakkenlarven ontwikkelen meestal al snel een klein schelpje. Ook larven van zeenaaktslakken hebben een schelpje, zie video op deze pagina. 

Slakkenlarven zwemmen met lobben met trilhaartjes eraan, die in sommige soorten heel ver uitgespreid kunnen worden. Sommige slakkenlarven eten niet in het plankton en vestigen zich alweer na een paar dagen op de bodem. Andere soorten hebben larven die plankton uit het water filteren en tot wel een jaar in het water blijven, zodat ze zich over lange afstanden kunnen verspreiden. 

Er zijn ook vele soorten slakken die hun hele leven in het water doorbrengen, zoals de vleugelslakken. In de Noordzee komen weinig soorten vleugelslakken voor. Er zijn vleugelsakken met een spiraalvormig slakkenhuis zoals het geslacht Limacina, maar ook vleugelslakken met een slakkenhuis dat niet meer spiraalvormig is, zoals de geslachten Cavolina en Clio. De meeste soorten zijn filterfeeders, en veel maken een web van slijm om deeltjes op te vangen.

Verder zijn er nog vleugelslakken zonder slakkenhuis zoals de zeevlinders, deze zijn vaak een stuk groter, en het zijn meestal rovers die andere slakken eten. 

Zoals de naam al zegt bewegen vleugelslakken zich voort door het bewegen flappen (de “vleugels”). Dit ziet er erg bijzonder uit.